En Marea

Onte estiven na Asemblea Xeral aberta de En Marea, que contenta me teñen.

Había bastante xente, especialmente tendo en conta que moita tivo que desplazarse para acudir. Os actos conxuntos celebráronse na sala Ángel Brage do auditorio que ten capacidade para unhas mil persoas. Nos momentos de máis afluencia estaba chea.

Vou empezar cunha maldade. Estaba Carolina Bescansa sen o seu fillo. Que digo eu que se a Teoría do Apego só funciona para os actos moi mediáticos. Entendo que hai que facer actos testemuñais pero que deberían ir parellos coa vida cotiá coma non traballar fóra do horario -e convocar roldas de prensa a horas pouco “conciliadoras” pero de máxima audiencia nos medios.

Outra observación de tipo xeral é que as intervencións dxs asistentes -había unha sección, En Marea escoita,  na que falaba quen quixera- foron fundamentalmente masculinas, calculo que pouco máis dun 10% eran mulleres.

Empezou coa intervención dxs políticxs -brillante Beiras, coma sempre- pero non abordaron “o tema” -partido instrumental- que si apareceu nos grupos de traballo e en En Marea escoita.

Total, que volvín para casa coa sensación de que case todxs os que estabamos alí queremos que En Marea poida ter grupo parlamentario propio. Pero non estaba previsto que nesa asemblea se tomase decisión algunha…

E agora xa non sei moi ben o que vai pasar, se seguirá a coalición ou se se presenta coma partido. Nin se nos van pedir opinión formalmente -na semblea parecía, polas intervencións e polos aplausos que as secundaban, que estabamos polo partido.

Parece que xa se está pensando nas autonómicas; tentar acordos co PSdG e co BNG para formar un bloque de esquerda ¿?

 

Srs. guionistas de informativos:

Segundo un informativo de hoxe ao mediodía, Podemos vai tentar de formar catro grupos parlamentarios para así ter máis voces e máis dotación orzamentaria.

Noon, nooon, noooon. Vóuvolo explicar. Vou ter que ir ao Libro Gordo de Petete ou pedir axuda a Epi e Blas -que queredes, cada unha ten os referentes que ten.

O que vós chamades Podemos, en realidade son catro formacións electorais: Podemos, de ámbito estatal; En comú podem, que se presentou nas circunscripcións electorais de Cataluña; Compromís-Podemos-És el moment, que se presentou nas circunscripcións electorais da Comunitat Valenciana e En Marea, que se presentou nas circunscripcións electorais de Galiza.

As tres coalicións electorais que identificades con Podemos están formadas por varios partidos -nos que tamén está Podemos- e plataformas cidadás. E para que poidades valorar o peso de Podemos vouvos dar uns datos: o número de diputadxs de Podemos en cada unha destas formacións.

En comú podem ten 12, dxs que son de Podemos 2.

Compromís-Podemos-És el moment ten 9, dxs que son de Podemos 3.

En Marea ten 6, dxs que son de Podemos 2.

É dicir, que dun total de 27, ten 7.

Unha das condicións que lle puxeron a Podemos as tres coalicións foi a de formar grupo parlamentario propio se os resultados e o regulamento do congreso o permitían. Porque, que o saibades, a intención de Podemos era que todos fosen “baixo o seu paraugas”. E, que saibades tamén que se se forma o grupo, este será o que reciba e administre a dotación presupostaria. Polo tanto, que se formen 4 grupos parlamentarios non é cousa de Podemos senón das outra forzas. Se iso lle beneficia a Podemos ou non é algo que vós deducides -e que eu non teño tan claro- pero en calquera caso sería de rebote, non pola súa intención -é máis doado dirixir un grupo que catro.

Electoralmente é certo que estas formacións beneficiáronse do “efecto Podemos” pero tamén que recibiron, grazas ás outras forzas, moitos votos nacionalistas -por iso o do grupo propio- que Podemos non recibiría indo só. Que se beneficiaron mutuamente, vaia. Pablo Iglesias sabíao, por iso aceptou as condicións que lle puxeron.

E queixámonos de que a xente non se entera? De que hai pouca cultura política? Con estas (des)informacións non me sorprende.

 

Sr. Iglesias:

Para autodefinirse como “lo nuevo” consigue vostede insultar a miña intelixencia igual de ben que os de “lo viejo”. Voulle comentar por que.

Para empezar candidaturas de confluencia quere dicir iso: confluencia, concorrer xente que vén de lugares diferentes nun obxectivo común. Os resultados de En Marea -por poñer o exemplo da candidatura que votei eu- non son propiedade de Podemos. Ten vostede certa tendencia a apropiarse de todo o que lle favoreza. Moitxs votamos En Marea a pesar de vostede porque efectivamente os resultados non son os mesmos indo xuntos que por separado, coma ben se veu. Vostede aprovéitase do idiotizados que estamos para que pareza que o seu partido ten máis votos, e conségueo. Ata nunha “tertulia política” comentaron a “estratexia maquiavélica” do Ministerio do Interior ao presentar por separado os resultados das “candidaturas de confluencia”, e moita xente xa lles chama as candidaturas de Podemos.

Que pasou coa palabra confluencia? Hai algo menos confluínte que que un se apropie do de todxs?

O Ministerio do Interior dou o resultado por separado porque son candidaturas distintas. Pero aquí tamén os medios nos consideraron ignorantes e, para que non nos liáramos, déronos xuntos -non fose o conto que non souberamos que esas candidaturas poden sumar -e o normal é que os sumen- os seus votos aos de Podemos. De feito eu tiven que recorrer á páxina do Ministerio para saber os resultados de En Marea porque polos medios non fun quen.

E, con que nos sorprende agora? Pois con que “non vai permitir, nin por activa nin por pasiva, que goberne…”. Vostede e cantxs máis? E, cal é a estratexia para conseguilo? Pois pedirlle ao PSOE que goberne coas súas condicións. E, cales son as condicións? Na… unha menudencia, que se modifique a Constitución -tódalas condicións implican modificacións nela. Só hai un problemiña de nada, que non se pode facer iso sen o PP. Se o PSOE non consigue o acordado, pois… moción de censura cidadá.

Se o que quere vostede é provocar unha nova convocatoria de eleccións -aspiración lexítima e conveniente para o seu partido- dígamo claramente, non pretenda enganarme facéndome crer que foi o PSOE o que nos levou a esa situación.

Agradeceríalle que deixase xa de comportarse coma tertuliano e empezase a ser político.