Medrei intelectualmente nunha época na que as palabras -faladas ou escritas- eran case o único medio de comunicación e de adquisición de coñecementos. O da interpretación da linguaxe corporal era unha intuición; non había, ou non estaban xeralizadas, as técnicas de expresión e interpretación corporais. Até o punto de que quedei moi sorprendida e ata me pareceu unha frivolidade cando o PSOE puxo en mans dun militante que traballaba de publicista -antes dicíase así- ao frente dunha campaña electoral. Despois ya o PP trouxo unha empresa de “marketing” estadounidense.

Digo isto porque entre o meu despiste natural e as miñas deficiencias na lectura de imaxes non acostumo a fixarme moito nelas.

Pero hoxe Barbijaputa preguntounos, ás mulleres, que nos parecía esta imaxe.

Abrín a foto e, ao estar condicionada pola pregunta, o primeiro que me chamou a atención foi o “paquete”. Pensei que a intención de Barbijaputa non sería que comparasemos o de Pablo co de Pedro -recordando aquela foto onde saía colgado cun arnés.

Moita xente opinou -mulleres e homes- que se a postura, que se o arrinconamento das mulleres. Non lin todo. A min, despois da primeira impresión condicionada, o que me parece é que non están ben colocados. Se o acto é para a presentación da candidatura de Errejón á Comunidade de Madrid -que me sorprende porque non non lin nada desa consulta- o lóxico sería que el estivese no medio.

Por que non está no medio? Pois eu penso que pode ser por dúas razóns, que non teñen por que ser excluíntes; polo estereotipo machista “A muller no medio” ou para non dar demasiado protagonismo a Errejón.

Penso que a primeira pode ser a excusa da segunda. Iso é o que vexo eu nesa foto: utilizar un formalismo machista para minimizar o protagonismo de Errejón.

Pero pode que me engañe e sexa só un estereotipo machista.